In dat verdoemde aeon van oeroude nacht en eldritsche verschrikking, geboren uit de bodemloze kloven der oneindigheid, waar het reine licht zelf beeft om te treden, en slechts herinnerd wordt als een fluistering in de schaduwen van vergetelheid, rees een gruwel op — een wezen van zulk onpeilbare kwaadaardigheid en goddeloze majesteit, dat zelfs de stoutmoedigsten onder de denkers slechts met beverige geest durfden peinzen over zijn wezen. Een naam, door de eeuwen heen vervloekt en vereerd in gelijke mate, weergalmt nog in de dode talen der oerwereld: Nyarlathotep.
Niet als de verre, zwijgende goden, die sluimeren in hun duistere heiligdommen tussen de sterren en slechts de kille onverschilligheid hunner eeuwige tronen schenken, maar als hun wandelende afschaduwing treedt hij tevoorschijn — de boodschapper van het onuitsprekelijke, de levende wil der Buitenste Goden.
Waarlijk, de essentie van Nyarlathotep doordringt de aderen der schepping als een stygische besmetting, een duistere plaag die de levensvonk zelf bezoedelt. Hij werpt een sombere sluier over al wat bestaat, verstoort het ritme der hemelen en verdraait het weefsel des kosmos tot waanzin. De sterren zelf, eens helder en rein, worden ontdaan van hun harmonieën, en wentelen voortaan in een maalstroom van verwoesting en kosmische verwarring, waaruit geen rede, noch hoop, ooit wederkeren zal.
— Uit John Dee's vertaling van de Necronomicon, 1596
Hieronder volgt de persoonlijke correspondentie aangaande de verrichtingen en ervaringen van mijzelf, Cordelia Eleanor Cavendish. Mocht U deze geschriften onverhoopt onbeheerd aantreffen, en er niet in slagen in contact te treden met mijn persoon, dan zou het mij bijzonder verheugen indien U er zorg voor zoudt willen dragen dat zij wordt geretourneerd aan mijn broer in Engeland. Hiertoe kunt U een telegram richten aan de heer Rupert Cavendish, 213 Castle Road, Salisbury, Wiltshire, Engeland.
Character sheet (concept) Amanda's avonturen op Antarctica