Nadat Klaus en ik de maaltijd hadden genoten in de restauratiewagon, keerden wij terug in onze coupé om daar tot een verontrustende ontdekking te komen. Iemand (of iets) had het slot van de koffer met de onderdelen van de Sedefkar Simulacrum weten te openen, de ledematen eruit gehaald en deze vervolgens op mijn bed onder de dekens uitgespreid, alsof er een lijk in mijn bed lag of dat er iemand in lag te slapen. Er waren geen sporen van braak te zien, hoewel de deur op slot was, en er was verder niets overhoop gehaald. Echter, het raam van onze wagon stond op een kier. Mijn gedachten gingen direct uit naar wie ik, tot het tegendeel bewezen is, de vampier Fenalik noem. Als dat zo is, speelt hij met ons en laat hij zien dat hij te allen tijde bij machte is om onze missie te doen falen en er met de delen van het artefact vandoor te gaan. De vraag rest dan wel: waarom doet hij dat niet? Een vraag die ik niet kan beantwoorden, maar het bevalt me allerminst.

De zo gewenste nachtrust die hierop volgde werd ’s ochtends vroeg rond de klok van zes uur wreed onderbroken. De trein kwam piepend en krakend tot stilstand in niemandsland wegens een technisch probleem, zo werd ons verteld. Tijd voor een vroeg ontbijt dus maar. Twee uur later werd onze reis hervat, maar slechts voor korte tijd, zo zou blijken. Niet veel later reden we in alle vroegte het station van het stadje Vinkovci binnen.

Terwijl we wachtten op meer nieuws zagen we in de lokale trein een artikel over opgravingen in de stad. Het artikel was in het Kroatisch, maar de bijbehorende afbeelding en enkele herkenbare steekwoorden deden ons vermoeden dat het opgravingen uit de tijd van de Tempeliers en de Kruistochten betrof.

Al snel bleek dat de trein voorlopig echt niet verder zou gaan en er sprake zou zijn van enkele dagen oponthoud. Verderop het traject was een aanslag gepleegd door anarchisten, waardoor er reparaties aan het spoor moesten plaatsvinden. De Orient Express organisatie had kamers voor ons geregeld in een lokaal jachtverblijf tot we verder konden. Onverwacht was er dus gelegenheid om de opgravingen te gaan bekijken, hetgeen mogelijk interessant zou kunnen zijn, aangezien de Turk Sedefkar in die periode van de geschiedenis leefde.

Er zou echter al snel blijken dat er van alles aan de hand was rondom deze archeologische vondst. Daarover snel meer.